Trouwen, geregistreerd partnerschap of samenlevingscontract?

In de wet zijn weinig regels te vinden voor ongehuwde samenwoners. Doordat er weinig regels zijn, is er veel ruimte voor het zelf maken van afspraken in een samenlevingscontract. Een samenlevingscontract is een overeenkomst waarin partners onderlinge afspraken maken, bijvoorbeeld over de verdeling van de kosten van de huishouding en regelingen voor het einde van de relatie. Naast deze “interne” afspraken heeft een samenlevingscontract ook “externe” voordelen. Zo stellen veel pensioenmaatschappijen een notarieel samenlevingscontract verplicht voor partners die elkaar aan willen wijzen voor hun nabestaandenpensioen. Daarnaast komen partners met een samenlevingsovereenkomst (sneller) in aanmerking voor de vrijstelling erfbelasting voor partners van € 661.328 (komt u niet voor deze vrijstelling in aanmerking, dan geldt een vrijstelling van € 2.208). Overigens erven ongehuwde samenwoners niet automatisch van elkaar bij een overlijden, ook niet als zij een gezamenlijke woning hebben. Om van elkaar te erven is een testament noodzakelijk.

Waar het uitgangspunt voor ongehuwde samenwoners is “niet delen”, is het wettelijke uitgangspunt voor gehuwden “wel delen”. Door het aangaan van een huwelijk ontstaat namelijk een beperkte gemeenschap van goederen: bezittingen en schulden die tijdens het huwelijk worden opgebouwd worden in beginsel gemeenschappelijk. Bij een echtscheiding moet het gemeenschappelijk vermogen verdeeld worden. Ieder van de partners heeft dan recht op de helft van dit vermogen. Bij een overlijden erft de achterblijvende partner automatisch van de andere partner. Daarnaast zijn zaken als pensioen, alimentatie en belastingvoordelen automatisch geregeld voor gehuwde partners.

Via huwelijkse voorwaarden legt u vast hoe(veel) u wilt delen tijdens het huwelijk, na een echtscheiding en na een overlijden en kunt u dus afwijken van de wettelijke regels.